گفتگوی بسیار زیبای کعبه با کربلا

گفت با کرب و بلا کعبه من از تو برترم                    * تو بیابانیّ و من بیت خدای اکبرم
کربلا در پاسخش گفتا اگر تو خانه ای                   * من همه خون خدا می جوشد از بام و درم
کعبه گفتا مرد و زن بر گرد من آرد طواف                * من مَطاف مسلمین از کِهتر و از مِهترم
کربلا گفتا چه گویی هر شب آدینه من                  * میزبان انبیا از اوّلین تا آخرم
کعبه گفتا انبیا بر گرد من گردیده اند                     * تو کجا و من کجا تو دیگری من دیگرم

کربلا گفتا که روح انبیا را کعبه ای است                     * آن منم، زیرا مزار زاده ی پیغمبرم*
کعبه گفتا مرتضی در من به دنیا آمده                        * این شرافت بس، که من خود زادگاه حیدرم
کربلا گفتا علی بوده سه شب مهمان تو                    * من حسینش را گرفتم تا قیامت در برم*
کعبه گفتا من صفا و مروه دارم در کنار                       * وصف اسماعیل باشد خاطرات هاجرم
کربلا گفتا منم در خیمه گاه و قتلگاه                         * سعیِ هفتاد و دو ثارالله را یاد آورم
کعبه گفتا چاه زمزم را کنار من ببین                          * سالها و قرن ها جوشد زدامان کوثرم
کربلا گفتا که زمزم را چه با خون حسین                    *زمزم تو آب و من خون خدا را ساغرم