گوش کن باز کسی بین دعا

گفت حرم
ناامید ازهمه و از همه جا
گفت حرم
توی آیینه سر و وضع خودش را تادید
گله ای کرد از این حال و هوا
گفت حرم
شاه را کرد تجسم و به پایش افتاد
مثل هر بار فقط باز گدا
گفت حرم
او مریض است مریض غم بین الحرمین
شصت و نه بار به لب بهر شفا
گفت حرم
و نمازی که به یاد حرمت میشکند
بس که در رکعت خود جای خدا
گفت حرم
او همان است که پامنبری و سینه زن است
او همان است که در هروله ها
گفت حرم
دل به دریا زده و بار سفر را بسته
با تعجب پدرش گفت کجا
گفت حرم.