کسی دیگر به سراغ سربندهایتان نمی رود و دیگر کسی نیست
که در وصف گلهای لاله شاعرانه ترین احساسش را بسراید
و بگوید چرا آلاله آنقدر سرخ است
چرا کسی نپرسید مزار باکری کجاست ؟؟؟
- ۰ نظر
- ۱۲ اسفند ۹۳ ، ۲۳:۰۵
کسی دیگر به سراغ سربندهایتان نمی رود و دیگر کسی نیست
که در وصف گلهای لاله شاعرانه ترین احساسش را بسراید
و بگوید چرا آلاله آنقدر سرخ است
چرا کسی نپرسید مزار باکری کجاست ؟؟؟
شهید مجید مقدمی از شهدای والامقام شهرستان ماسال در 16 بهمن سال 1365در بخشی از وصیت نامه خود ضمن گلایه از بی تفاوتی ما در هنگام گذر از کنار مزار شهدای شهر می نویسید:
بی تفاوت از کنار مزار شهدا نگذرید
چرا از روبروی مزار شهدا می گذرید بی تفاوت هستید مگر شهدا برای اسلام و مسلمین و ناموس همه ملت به جبهه نرفته اند؟ خواهش می کنم بر مزار شهدا بروید. بر قبر شهیدان کمی مکث کنید و لحظه ای آنها را از یاد نبرید. در مراسم مذهبی، نماز جمعه ها و دعاهای کمیل، توسل و زیارت عاشورا و تشییع جنازه شهدا شرکت فعال داشته باشید از روحانیت جدا نشوید که عاقبت بدی را به دنبال دارد.
پشتیبان ولایت فقیه باشید قدر این بسیجیان مظلوم را بدانید که به خدا قسم بدون هیچ آرمی و هیچ توقعی برای اسلام و مسلمین خدمت می کنند آنقدر این بسیجیها مظلومند که امام درباره آنها می فرماید بسیج قلب من است اگر به گلزار شهدا بروی هر قبری را که غریب دیدی قبر یک بسیجی است و قدر برادران پاسدار را بدانید که اینها خیلی مخلصند خیلی برای اسلام زحمت کشیده اند و می کشند پاسداران نور چشم امام امت اند همانطور که امام درباره آنها می فرماید ای کاش من هم یه پاسدار بودم.
حرفی نمیزنی چرا «بابای جعبه ای»؟
خسته شدم بیرون بیا «بابای جعبه ای»
لطفا بلندتر کمی فریاد هم بزن
این جا نمی رسد صدا «بابای جعبه ای»
با ان قَدَت تو جا شدی آنجا ببین مرا
جا میشوم ببر مرا «بابای جعبه ای»
قد عروسکم شده ای باور کن ای عزیز
من مادرت قبول؟ ها؟ «بابای جعبه ای»
بابا عروسکی چرا لالا نمی کنی؟
شب شد لالا لالا «بابای جعبه ای»
برای تهیه تدارکات و اسلحه ی نیروها رفته بود اهواز ، اسلحه و تدارکات رو که تهیه کرد افتاد دنبال کتاب فروشی ! کتابفروشی ها تعطیل بود ، اما با تلاش زیاد نهج البلاغه تهیه کرد؛ همراه اسلحه به تک تک بچه ها یه نهج البلاغه می داد می گفت: همراه آموزش نظامی باید با نهج البلاغه آشنا بشین...
(خاطره ای از سردار شهید سید حسین علم الهدی)
گمنامی تنها برای شهرت پرستان درد آور است وگرنه تمام اجرها در گمنامی است. (سید شهیدان اهل قلم ؛ شهید سید مرتضی آوینی)