ابتدا به این داستان کوتاه دقت کنید:

مجید که ساعت ده صبح، بلیط هواپیما داشت، با خود گفت: "الان ساعت هشت، خوبه با ماشینِ خودم برم فرودگاه، اونجا ماشین رو بزارم تو پارکینگ و فردا که برگشتم با ماشین خودم بیام خونه". با عجله پشت فرمان می شینه ولی موقع استارت زدن، ماشین خاموش می شه. مجید با ناراحتی پیاده می شه، ماشین را وارسی می کنه و ماشین دوباره روشن می شه. اما هنوز چند متر نرفته، دوباره ماشین خاموش می شه. مجیدکاپوت ماشین رو بالا می زنه و متوجه می شه بست باطری شل شده، اون رو محکم می کنه و یک بار دیگه ماشین رو روشن می کنه و ماشین راه می افته. ولی باز چند دقیقه بعد، ماشین خاموش می
 کنه . خلاصه هر بار، قطع و وصل شدن یکی از قطعات ماشین باعث می شه مجید دیرکنه و از پرواز جا بمونه.

واقعیت این است که آدمها، خصوصا اقوام، دوستان و به ویژه اعضاء خانواده، مانند اجزای ماشینی اند که وقتی همه به هم متصل باشند و درست کارکنند، حرکت، رشد و پیشرفت اتفاق می افتد، اما وقتی عضوی از مجموعه قطع شود، حرکت کُند یا متوقف می شود و همه ضرر می کنند. پس سعی کنیم زودرنج نباشیم و به خاطر هر مسئله ی جزئی با هم قهر نکنیم و اگر دیگر اطرافیانمان هم با هم قهرکردند یا روابطشان سرد شد، پا پیش بگذاریم و سعی کنیم هرچه زودتر آنها را باهم آشتی دهیم، روابط را گرم کنیم تا همه از موهبت با هم بودن بهره مند شویم.

خداوند مهربان در آیه اول سوره انفال می فرماید:
"میان دوستان خود را اصلاح نموده و کسانی را که با هم اختلاف پیدا کرده اند، آشتی دهید."
Link: آیه اول سوره انفال

بله آشتی دادن دیگران، آن قدر مهم است که امیرالمؤمنین علی علیه السلام، در بستر بیماری، قبل از شهادت به فرزندانشان سفارش کردند:
"من از جدّ شما، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدم که فرمود:
"اصلاح رابطه میان مردم از انواع نماز و روزه ی مستحبی برتر است."

همچنین امام صادق علیه السلام فرمودند:
"صدقه و بخششی را که خداوند دوست دارد، اصلاح بین مردم است پس سعی کنید هنگامی که دلهای مردم از یکدیگر دور می شود، آنها را به یکدیگر نزدیک سازید."

بنابراین درسی که از این آیه شریفه می گیریم این است که:
"درعین حال که سعی کنیم خودمان قهر نکنیم تا جایی که می توانیم دیگران را به صلح و آشتی تشویق نماییم."

موفق باشید