درباره وضو
از نظر بهداشتى، شستن صورت و دست ها، آن هم پنج بار و یا دست کم سه بار در شبانه روز اثرى بسیار سازنده در پاکى بدن دارد. مسح سر و روى پاها، که شرط آن رسیدن آب به موها یا پوست است، سبب مى شود که این اعضا را نیز پاکیزه بداریم.
قرآن درباره فلسفه وضو مى فرماید: «ما یُرِیدُ اللّهُ لِـیَجعَلَ عَلَیکُمْ مِن حَرَج وَلکِنْ یُریدُ لِیُطَهِّرَکُم ؛ خداوند با برنامه وضو و غسل نمى خواهد سختى را براى شما پدید آورد، بلکه مى خواهد شما را پاک سازد.»
امام رضا(علیه السلام) مى فرماید:« إِنّما اُمِرَ بِالْوَضُوء وَبُدِأ بهِ لِأَن یَکُون الْعَبدُ طاهِراً إَذا قامَ بَیْنَ یَدَىِ الْجَبّار عِنْدَ مُناجاتِهِ إِیّاه مُطیعاً لَهُ فیما أَمَرَه نَقِیّاً من الأَدْناس والنّجاسَة مَعَ ما فیهِ مِن ذَهابِ الکَسل وَ طَردِ النُّعاسِ وَ تَزْکِیةِ الْفُؤادِ لِلْقِیام بَینَ یَدَىِ الجَبّار؛خداوند واجب فرموده است بندگانش وضو گیرند و نماز را با آن آغاز کنند تا در پیشگاهش پاکیزه و فرمانبردار باشند و از آلودگى ها و نجاسات پیراسته گردند. افزون بر این، وضو موجب از میان رفتن کسالت و افسردگى مى شود و قلب آدمى را براى بازیافتن در حضور خداى جبّار پاک مى سازد.»
